Alışmak…

Dün kısa bir süre için de olsa İstiklal Caddesinde küçük bir gezinti yaptım. Dört aydır belki ilk defa İstanbulu bu kadar yakından hissettim. Etrafta dolaşan insanlar, İstiklal’in havasından olsa gerek kulağa hoş gelen müzikler çalan dükkanlar, sokakta müzik yapan insanlar ve tabi ki tramvayın sesi. Hepsi bir araya gelince İstanbul’da yaşıyor olduğunu tam anlamıyla anlıyor insan sanırım…

Yaptığım işten ve yaşadığım şehirden dolayı gerçekten mutluyum. Ama tabi doğduğumdan beri yaşadığım şehirden uzakta olmak, Ankara’yı özlediğimden değil de arkadaşlarımdan uzakta olmak birazcık burukluk katıyor. Bu durumda sanırım İstanbul’a alıştıkça değişir…

Hayat beni yıllardır istediğim şehre getirdi, umarım bundan sonra ki yıllar da yine hayallerimi gerçekleştirme şansını bulurum….